మ'నా' కథలు

శంకర్‌ ఒక అదృష్టం లేని వ్యక్తి, ఏదైనా ఆశించాడంటే, జీవితం దానికి విరుద్ధంగా ఉందేది. పోటీలో గెలవాలని అనుకున్నా 'ఓడిపోవడం', ప్రయాణం ప్లాన్ చేసినా క్యాన్సిల్ కావడం... అలా ఎప్పుడూ దురదృష్టమే వెంటాడేది. కానీ, శంకర్ ఒక్కసారైనా నిరశపద లేదు. అతడు నమ్మకం పెంచుకున్నాడు, "ఏం జరిగినా అది నా మేలు కోసమే." జీవితం ఎంతగా పరీక్షించినా, అతని పాజిటివ్ ఆలోచన మారలేదు. శంకర్ ప్రాజెక్ట్ పనిమీద వారం రోజులు బెంగళూరుకు వేలతాడు. అతడు అంతగా ఉత్సాహంగా లేనప్పటికీ, చిరునవ్వుతో, "ఇది కూడా నా మేలు కోసమే అవుతుంది" అని అనుకున్నాడు. బెంగళూరు నుంచి తిరిగి వచ్చిన తర్వాత, విచిత్రమైన మార్పులు మొదలయ్యాయి. తొలిసారి, అతని జీవితం సరైన దిశలో వెల్తుంది . ఆఫీసులో అతని ప్రతిభ గుర్తించబడింది, ప్రమోషన్ వచ్చింది. అతని ప్రవర్తన, మనస్తత్వం, స్టైల్ అన్నీ మారిపోయాయి ఆత్మవిశ్వాసంతో నిండిపోయి, ఓ కొత్త శంకర్‌గా మారాడు. చుట్టూ ఉన్నవాళ్లు అతను "షో ఆఫ్" చేస్తున్నాడని మాట్లాడారు. కానీ వాస్తవం ఏమిటంటే, శంకర్ దగ్గర ఎప్పుడో ఉన్న ప్రతిభకు ఇప్పుడు మోక్షం  దొరికింది. రోజులు గడుస్తుండగా, శుభవార్తలు వరుసగా వస్తూనే ఉన...

Shankar was always known as the "unlucky" guy in his circle.  Whatever he wished for, life seemed to turn the other way. If he thought of winning a competition, he would lose. If he planned a trip, it would get canceled. Yet, Shankar never complained. He believed, "Whatever happens is for my good." His positivity was unshakable, even when life tested him the most. One day, his office sent him on a one-week official duty to Bangalore.  It wasn’t a trip he was excited about, but as always, he smiled and said, "Maybe this is also for my good." After returning from Bangalore, something strange started happening.  For the first time in his life, everything moved in the right direction.  At work, he got recognized for his skills and was promoted in no time. His behavior, attitude, even his style everything seemed refreshed and full of confidence. People around him whispered, thinking Shankar was just showing off. But the truth was, Shankar had always had the ta...

శివ ఉదయం ఉత్సాహంగా నాన్న వద్దకు వచ్చాడు. శివ : నాన్నా! ఈరోజు నా పదో తరగతి ఫలితాలు వస్తున్నాయి. నాకు ఫస్ట్ క్లాస్ వస్తుంది నాన్న! నాన్న : ఓహ్! మంచి వార్త చెప్పావు శివ. కానీ ఒక్క విషయం గుర్తు పెట్టుకో ఫస్ట్ క్లాస్ రావాలని నేను ఎప్పుడూ చెప్పలేదు. నేను ఎప్పుడూ బాగా చదువుకో, తెలివి పెంచుకో అన్నాను. శివ : అది ఎందుకు నాన్న? నాన్న : ఫస్ట్ క్లాస్ అన్నది మార్కులతో వస్తుంది. కానీ నిజమైన విజయం తెలివితేటలతో వస్తుంది. మార్కులు ఒకసారి రాకపోయినా, తెలివిని పెంపొందించుకోవడం ముఖ్యం. శివ : సరే నాన్న! నాన్న : నీ చదువు విషయంలో నాకు నమ్మకముంది, కానీ నీ రన్నింగ్ రేస్ సంగతేంటి? ఎంత వరకు వచ్చావు? శివ : వచ్చే నెలలో ఒక ముఖ్యమైన రేస్ ఉంది నాన్న. దాన్ని గెలిస్తే… ఇంటర్ స్టేట్ రన్నింగ్ కాంపిటీషన్‌కు సెలెక్ట్ అవుతాను. నాన్న : బాగుంది నాన్నా… నీ లక్ష్యం దేశం కోసం పరిగెత్తడం! శివ : తప్పకుండా నాన్న, మీ కోరిక నెరవేర్చుతాను. 8 సంవత్సరాల తర్వాత... స్టేట్ లెవెల్ రన్నింగ్ కాంపిటిషన్. గ్రౌండ్‌లో వేడి వాతావరణం. అందరూ సిద్ధంగా ఉన్నారు. కోచ్ : శివా! ఈ రేస్ గెలిస్తే నేషనల్ లెవెల్‌ కి నీ అడుగు పడుతుంది. గత మూడు రేసుల్లో నువ్వే గెల...

Shiva excitedly came to his father in the morning. Shiva : Dad! Today my 10th-grade results will be out. I’m going to get a First Class, Dad! Dad : Oh! That’s great news, Shiva. But remember one thing — I never told you to get First Class. I always told you to study well and grow in wisdom. Shiva : Why is that, Dad? Dad : First Class comes with marks. But true success comes from intelligence. Even if you miss marks once, developing your intellect is what really matters. Shiva : Okay, Dad! Dad : I trust your academics. But what about your running race? How far have you come? Shiva : There’s an important race next month, Dad. If I win it... I’ll be selected for the Inter-State running competition. Dad : That’s great, son... your goal is to run for the country! Shiva : Definitely, Dad. I’ll fulfill your dream. Eight years later… State-level running competition. The ground is buzzing with heat and energy. Everyone is ready. Coach : Shiva! If you win this race, you'll step into the Nati...

Karthik was getting ready for wedding of he's friend’s brother. Valli who lived in Telangana, she was also invited to same wedding since her close friend’s sister was the bride.  Karthik saw Valli first at wedding. She was laughing with her friends, her eyes full of mischief and light. For a moment, his heart paused.  As “She’s from Telangana,” he thought. “Modern, beautiful, confident… she must have someone in her life already.” He forced himself to look away, to play it cool. No expectations, no hopes. But fate, once in motion, rarely slows down. In one of the evening group chats, someone casually asked Valli, “You must be getting calls from your boyfriend every hour, no?” Valli chuckled, her answer simple but shocking. “I don’t have one. Never have.” Karthik's heart jumped. The wall he had built around his emotions cracked instantly. That single sentence changed everything. From that moment on, he began to see her differently not as someone unreachable, but as someone beaut...

M adhu had always found beauty in the unnoticed corners of life.  As an aspiring photographer, he believed every frame told a story. But no story captivated him like Neera's. He first saw her on a rainy evening, standing under a flickering streetlight, shielding her younger brother from the pouring rain.  Her eyes were tired, but strong—like someone who had no room for weakness. That moment became his favorite photograph, though he never clicked it. Madhu fell in love, deeply and silently.  But Neera… she was distant. Not out of pride or ignorance—but because life had not been kind to her. Her father had died in a tragic accident a year ago, leaving her to shoulder the burden of her small family.  Her mother, unable to recover from the shock, had fallen ill, both physically and emotionally.  Neera became the only earning hand, juggling a modest job and taking care of her younger brother, now in the 8th standard.  Love was a luxury she couldn’t afford. Madhu...